اخیرا خانم فائزه هاشمی که گویا درکمپ پیک نیکی اوین به سر می برد! (قابل توجه کمیته حقوق بشر سازمان ملل!) طی نامه ای از راحتی کامل زندانیان خوشگذارنی های خود با دوستان، پخت غذاهای دلخواه و ... یاد کرده و آنرا محیطی باز و دلپذیر نام برده است که همه با هم دوست و رفیق هستند از بهایی ها و مجاهدین و چپی ها و ...

به گزارش رجانیوز، در اینکه محیط زندان‌‎های جمهوری اسلامی بر خلاف آنچه تبلیغ می کنند محیطی دهشتناک و طاقت فرسا نبوده و بالاتر از استانداردهای جهانی است حرفی نیست که حداقل از زندان‌های اتحادیه اروپا و آمریکا قطعا مناسب‌تر است و تا کنون سازمان‌های حقوق بشری نتوانسته اند خرده و ایراد مهمی بگیرند.

اما اینکه خانم فائزه هاشمی منافقین را مجاهدین نام می برد جای تامل است گویا از نظر ایشان این تروریستهای وحشی، مجاهد راه خدا و خلق! هستند.

البته از دیدگاه وی چرا نباشند چون احتمالا از نظر ایشان آنها نبودند که بسیاری از ابرار و بزرگان را در انفجار حزب جمهوری اسلامی و نخست وزیری و محراب نماز جمعه و کوچه و خیابان به خاک و خون کشاندند و جزغاله کردند.

به قول ایشان مجاهدین بودند که همراه و همسنگر با صدام هزاران تن از عزیزترین جوانان این کشور را به خاک خون کشیدند.

مجاهدین بودند که به همراه صدام  صدها مرد و زن و کودک را در غرب کشور و اسلام آباد و کرند غرب تکه تکه کردند.

مجاهدین! بودند که ترورهای کور را در کوچه و خیابان این کشور انجام و 17000 نفر از پیر و جوان را به جرم داشتن محاسن و شمایی مذهبی به شهادت رساندند و هزاران جنایت و خیانتی که هر کدام آنها برای ننگ تمام تاریخ کفایت می کند.

حالا این خانم آنها را مجاهدین! می نامد و مفتخر است که هرگز به آنها منافق نگفته است!

براستی چه ارتباطی می توان بین مجاهدت! این جرثومه‌های فساد و خشونت سفرهای سالانه چندین بار به کانادا، گذراندن تعطیلات در اسپانیا، شرکت در عروسی‌های دربار سلطنتی کشورهای مرتجع عربی و در اختیار داشتن بخش اعظمی از امکانات تفریحی کیش و سایر مراکز رفاهی و توریستی کشور یافت؟

او و امثال او باید هم از منافقین و دشمنان جانی این ملت متشکر باشد، چرا که نباشد؟!